Powoływanie się trynitaryzmu na frazę, z 1 listu do Tymoteusza 3:16, jako dowodu, że Mesjasz jest Bogiem, objawionym w ciele, jest oszustwem, ponieważ ta fraza została w nowoczesnych przekładach Pisma Świętego sfałszowana.

A zaprawdę wielka jest tajemnica pobożności, że Bóg objawiony jest w ciele, usprawiedliwiony jest w duchu, widziany jest od Aniołów, kazany jest poganom, uwierzono mu na świecie, wzięty jest w górę do chwały.  (1 List do Tym 3:16, Biblia Gdańska)

Analiza powyższej frazy w języku oryginalnym, ujawnia, że sens tej frazy w przekładach został zmieniony, na co ma też wielki wpływ wstawienie do tej frazy rzeczownika „Bóg”. Oryginalny grecki tekst został przez autora napisany w formie podniosłego i poetyckiego hymnu na cześć Mesjasza. Pierwsze zdanie tego hymnu mówi: że wielka jest tajemnica pobożności , którą są mesjańskie przepowiednie i spełnienie się ich przez niewidzalną rękę Bożej mocy, która wspierała strzegła Pomazańca Bożego Jezusa. (Psalm 91:10-16, BT; Łuk. 4:10) Analiza oryginalnego tekstu ujawnia, że tłumacze przekręcili znaczenie tej frazy w której nie ma zdania, że Bóg stał się ciałem, lecz autor hymnu wysławia, tego, który przez moc Bożą i anielskie zwiastowanie, został na świat zrodzony, czyli wprowadzony, czyli stał się  człowiekiem (Psalm 22:10-11) To nie Bóg objawił się w ciele, lecz tajemnica od czasów dawnych zamilczana, stała się ciałem i przepowiedziany przez proroków Mesjasz narodził się na świat:  A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. (Ew. Jana 1:14, Biblia Tysiąclecia)

Znaczenie frazy 3:16, zostało pod naciskiem trynitarnej doktryny przeinaczone, przez wstawienie do tej frazy słowa „Bóg”, przez co podmiot uległ zamianie z Mesjasza na osobę Boga. Najstarsze rękopisy nie zawierają w tekście słowa “Bóg”, ono pojawia się dopiero w późniejszych rękopisach pochodzących z VI. wieku, gdy trynitarny dogmat był już w pełni rozwinięty. Trynitarnej manipulacji uległy też znaczące rękopisy, jak Codex Aleksandrinus, oraz Codex Sinaiticus, w których dokonano „pobożnych” korektur, wstawiając do tekstu słowo „Bóg”. Wersja tekstu z podmiotem “Bóg” nie została znaleziona w żadnym patrystycznym piśmie z okresu przed nicejskiego, ponieważ we wczesnym chrześcijańskim piśmiennictwie z II i III wieku, pojęcie, homoousios nie było jeszcze rozpowszechnione. Dowodem kompromitującym trynitarną filozofię, są nieudolne próby fałszerstwa w starych przed nicejskich rękopisach. Manipulacja polegała na tym, że rzeczownik: θεος (Bóg), w rękopisach majuskułowych, słowo ΘΕΟΣ jest bardzo podobne do skrótu słowa “Bóg” Ος = ΟΣ.

Podobieństwo litery theta (Θ) z literą omicron (Ο), z której jednym pociągnięciem pióra można uczynić literę theta (Θ), odczytywaną jako skrót słowa: „Bóg”, co pobudzało skrybów o trynitarnym przekonaniu do podejmowania korektur, lecz te fałszerstwa zostały zdemaskowane i dlatego z wielu nowoczesnych przekładów Pisma Świętego słowo „Bóg” z tej frazy zostało usunięte.

1 Tam 3:16 – ho musterion, stała się ciałem: Tajemnicą Bożą, od wieków zakrytą, był Chrystus (ho musterion). Ona stała się ciałem (Ew. Jana 1:14), czyli od najdawniejszych czasów, obiecany Mesjasz został mocą Bożą zrodzony na świat. Tajemnicą od wieków pokrytej milczeniem, było wybawienie rodzaju ludzkiego od wiecznej śmierci, które Bóg ludziom obiecał, już na samym początku zaistnienia grzechu. Obietnica zbawienia przepowiadana przez proroków, nie była przez nikogo zrozumiana, dopiero zrodzenie Mesjasza przez Boga Ojca, tajemnica ta została objawiona światu: Tajemnica ta, ukryta od wieków i pokoleń, teraz została objawiona Jego świętym, którym Bóg zechciał oznajmić, jak wielkie jest bogactwo chwały tej tajemnicy pośród pogan. Jest nią Chrystus pośród was – nadzieja chwały. (List do Kol 1:26-27, Biblia Tysiąclecia)

1 Tam 3:16 – ho musterion, usprawiedliwiona jest w duchu:  Bóg jest doskonałym duchem, dlatego Bóg nie musiał osiągnąć duchowej doskonałości i być bez grzechu, natomiast Mesjasz Syn Boży musiał odnieść zwycięstwo nad grzechem, aby wszystkich ludzi, podlegających niewoli grzechu usprawiedliwić:

A więc jak wskutek przestępstwa jednego człowieka spadło potępienie na wszystkich ludzi, tak też dzięki sprawiedliwemu postępowaniu jednego Człowieka na wszystkich ludzi zstąpiła sprawiedliwość, która napełnia życiem. (List do Rzymian 5:18, Biblia Poznańska)

Gdyby to było prawdą, że, „Bóg objawił się w ciele“, według trynitarnej doktryny, to oznaczałoby, że Bóg został usprawiedliwiony z grzechu, lecz taka myśl jest absurdem, ponieważ Bóg jest święty i nie potrzebuje być usprawiedliwiony w duchu. Usprawiedliwionym i wolnym od grzechu musiał być Pan Jezus, który został zrodzony z ludzkiej matki, która, jako potomstwo wielu pokoleń żyjących w grzechu, odziedziczyła także ich skłonności do grzechu. Lecz Jahwe Zastępów wsparł Jezusa swoim Duchem, i Jezus – drugi Adam odniósł zwycięstwo nad grzechem: „… aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. (List do Efezjan 4:13, Biblia Tysiąclecia)

Dążeniem wszystkich naśladowców Chrystusa powinno być dążenie do osiągnięcia duchowej doskonałości, jaką osiągnął Syn Człowieczy Jezus:  Bo i Chrystus raz jeden cierpiał za grzechy, Sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was doprowadzić do Boga; poniósłszy śmierć jako człowiek, został wskrzeszony do życia przez Ducha, (1 List Piotra 3:18, Biblia Poznańska)

1 Tam 3:16 – ho musterion, ukazana została aniołom:  Chrystusa Pan był posłuszny Bogu Ojcu, aż do śmierci, dlatego Bóg Ojciec wywyższył go ponad wszelkie stworzenie w niebie i na ziemi:  Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią. (List do Filipian 2:9-10, Biblia Warszawska)

Bóg uczynił Jezusa Panem przyszłego królestwa: W rzeczywistości bowiem nie aniołom dał Bóg władzę nad przyszłym światem, o którym mówimy. (List do Hebrajczyków 2:5, Biblia Warszawsko-Praska)

Bóg Ojciec w żadnym czasie nikogo nie wywyższył lecz jedynym stworzeniem w całym wszechświecie, wywyższonym przez Boga jest – Syn Boży Jezus: Do któregoż z aniołów kiedykolwiek powiedział: Siądź po mojej prawicy, aż położę nieprzyjaciół Twoich jako podnóżek Twoich stóp. (List do Hebrajczyków 1:13, Biblia Tysiąclecia)

Wszechmogący Bóg Ojciec rozkazał swoim wszystkim aniołom, aby kłaniali się Jezusowi, który jest Synem Bożym, nie tylko przez zrodzenie z Ducha Bożego, lecz jest także Synem Bożym przez posłuszeństwo woli Ojca, któremu był posłuszny aż do śmierci:

Albowiem któremuż kiedy z Aniołów rzekł: Tyś jest syn mój, jam cię dziś spłodził? I zasię: Ja mu będę ojcem, a on mnie będzie synem? (List do Hebrajczyków 1:5, Biblia Gdańska)

Bóg Ojciec wywyższył Jezus, którego Jan Chrzciciel nazwał Barankiem Bożym (Ew. Jana 1:29). Aniołowie Boży są świadkami wywyższenia Jezusa przez Boga Ojca:  I ujrzałem, i usłyszałem głos wielu aniołów dokoła tronu i zwierząt, i Starców, a liczba ich była miriady miriad i tysiące tysięcy. Mówili oni głosem donośnym: „Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i uwielbienie”. (Apokalipsa (Objawienie) 5:11-12, Biblia Poznańska)

1 Tam 3:16 – ho musterion, uwierzono na świecie
Ta tajemnica Bożej Ewangelii nie była przeznaczona dla bytów niebieskich, lecz dla planety ziemskiej, czyli człowieka. To jest wielkim cudem, że małe grono świadków Jezusowego zmartwychwstania zdołało przekonać tyle narodów o tajemnicy Chrystusa, zrodzonego przez Boga, aby zbawić świat od wiecznej śmierci. Człowiek nie został powołany do bytu i życia, aby potem umrzeć, i zniknąć na zawsze. Bóg stworzył człowieka, aby żył wiecznie i był szczęśliwy. Narody świata tęsknią za prawdziwym szczęściem i prawdziwym pokojem, którego teraźniejszy świat dać nie może:  Pozwiedzałem wam to, abyście we Mnie mieli pokój. Świat będzie was uciskał, lecz ufajcie, Jam zwyciężył świat. (Ew. Jana 16:1-33, Biblia Poznańska)

Tęsknota za życiem wiecznym i prawdziwym szczęściem, jest w sercu każdego człowieka. Świat uwierzył w Chrystusa jako człowieka, którego zrodził Bóg, aby wybawił człowieczeństwo od grożącej jej wiecznej zagłady:  Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei:   (1 List Piotra 1:3 Biblia Tysiąclecia)

Ta tajemnica (ho musterion) przyjęta została do chwały
To jest wielka tajemnica, że drugi Adam – Jezus został wywyższony i posadzony po prawicy Boga Ojca. Gdyby trynitarne przekłady były zgodne z prawdą, to trzeba byłoby przyjąć, że do chwały Bożej przyjęta została druga osoba trójcy „Bóg Syn”, który rzekomo tę chwałę posiadał już przed założeniem świata, a także to, że po prawicy Bożej siedziałaby druga osoba trójcy „Bóg Syn“, lecz taka interpretacja jest niedorzeczna. Prawdziwy Bóg, czyli rzekoma druga osoba trójcy „Bóg-Syn” mogłaby siedzieć na poślednim miejscu, jeśli jest równa temu, co siedzi sam na tronie? Bóg Ojciec wywyższył Syna Człowieczego, ponieważ on wykazał się prawdziwą miłością, dlatego Ojciec miłuje Syna Człowieczego i wszystko podda w przyszłym królestwie pod jego stopy.
Syn Boży Chrystus nie był dwukrotnie przez Boga Ojca obdarzony chwałą, lecz tylko jeden raz i nie przed stworzeniem świata, lecz dopiero po odniesieniu przez niego zwycięstwa nad grzechem, i po dokonaniu dzieła odkupienia:  I widziałem w widzeniach nocnych: Oto na obłokach niebieskich przyszedł ktoś, podobny do Syna Człowieczego; doszedł do Sędziwego i stawiono go przed nim. I dano mu władzę i chwałę, i królestwo, aby mu służyły wszystkie ludy, narody i języki, Jego władza – władzą wieczną, niezmienną, jego królestwo – niezniszczalne. (Ks. Daniela 7:13-14 Biblia Warszawska)